funerair

Als zelfstandig kunstenaar werk ik vooral in mijn atelier. In stilte, of met muziek, mijn doeken en verf. Het bewust beleven van mijn creatieve proces en daarbij de magie van het toeval toelaten, is voor mij mijn dagelijkse werk.

Mijn inspiratiebronnen hebben vaak te maken met vervagen en loslaten.

Als je aan funeraire kunst (funeral art) denkt dan kunnen dat bijvoorbeeld tastbare herinneringen zijn aan de overledene, zoals sieraden, grafmonumenten, kunstzinnige urnen of andere objecten.

Ik maak ook herinneringsschilderijen en gedenkcollages voor nabestaanden en probeer daarbij het gevoel, dat er meer is tussen hemel en aarde, ook door te geven aan de mensen die veel verdriet hebben om hun verloren geliefde. Of dat nu hun partner, vriend, familielid of stilgeboren kindje is. 

Door mijn sterke gevoeligheid en intuïtie voel ik mij daarbij vaak een sluis tussen het onzichtbare en onze aardse realiteit. De funeraire kunst vloeit hieruit voort...

Zal ik mij hier dan neerleggen,

In dit niemandsland tussen vaarwel en voorbij?

De laatste herinneringen vloeien weg en

Als ik mijn ogen sluit, sluit zich de rij

Zal ik mij hier dan neerleggen

Op de kale vloer van deze treincoupé

Waar ik alles hoor wat anderen zeggen

Vaag als de echo van een schreeuw.

In dit niemandsland tussen vaarwel en voorbij

Zit niemand nog echt op een ander te wachten

Als ik vandaag verstaan had wat je gisteren nog tegen me zei

Wat overstemd werd door te veel gedachten…

…zo sloot ik zonder het te weten zelf de rij

Nu lig ik hier, en mijn liggen heeft begin noch einde

Ik vertelde mijn verhaal, u luisterde, u was vrij

aanschouw uw lot; het is het mijne.

Franz Kafka