inspiratie/inspiration

Over mijn inspiratiebronnen

“Soms ervaar je in het verleden iets bijzonders, wat later een inspiratiebron wordt.” 

Op mijn 11e kreeg ik een kleine Agfa fotocamera van mijn vader die zei, dat als ik een goed kunstenaar wilde worden, ik eerst maar eens moest leren kijken…

In mijn jeugd werkte ik, tijdens mijn studieperiode, op zaterdagen bij de plaatselijke bloemist van mijn woonplaats. Het waren niet de boeketten, bijzondere planten of bloemenarrangementen die mij destijds het meest boeiden, maar juist het groenafval dat op het eind van de dag verzameld werd om weggegooid te worden. Ik redde altijd wel wat afgekeurde, beschadigde, verlepte of gebroken bloemen of bladeren van planten, die ik mee naar huis nam om na te schilderen. De fotografie stond toen op een laag pitje, maar liep wel met mij mee.

Veel later, tijdens mijn reislustige periode door Oezbekistan, Iran, Armenië, Marokko en Libië fotografeerde ik erg veel. Echter niet om alles te registreren wat ik zag. Ik realiseerde mij toen steeds vaker dat ik de camera gebruikte als buffer tussen de overweldigende cultuur en mijzelf. In mijn atelier verwerkte ik deze reizen tot kleurrijke, dynamische doeken.

Tegenwoordig gebruik ik de lens van mijn mobiele telefoon, als brug tussen mij en de natuur die afsterft, vertrapt is of juist in volle bloei staat. Tijdens wandelingen in de natuur en ook in mijn eigen tuin, voel ik de magie van de natuur in al haar zeggingskracht en realiseer mij dat deze inspiratie in mijn vroege jeugd zijn oorsprong had.

Ik gebruik de foto’s niet om ”naar het leven” te schilderen en ook niet als kunstuiting, maar voor mijzelf als beeld ter inspiratie. In deze fotosessie neem ik je mee door de jaren heen, naar wat mij heeft geïnspireerd en waardoor ik mij nog steeds laat verrassen...